Susayınca su içecek kadar...

                                                                                    turgut uyar

Gülümsemeliyim. Sinirimi bozamaz kimse. Sakinim.
Mutsuz değilim, güçlüyüm.
Konuşmalıyım, fazla değil ama yerinde. İnsanlar sessizlikten hoşlanmaz, kendi düşüncelerime dalmamalıyım. Soru sormalarına izin vermeliyim, cevaplarım çok kısa olmamalı ki uzun sessizlikler olmasın.
Şaka yapıldığında, ne kadar aptalca olduğunu düşünsem de, gülmesem bile mutlaka gülümsemeliyim.
Herkesin bilip kimsenin uygulamadığı salak tavsiyelerini kendileri bulmuşlar gibi anlatırken, aslında ne kadar ikiyüzlü olduklarını söylemek yerine susmalıyım.
Arkadaşlarımın iki gün sonra unutulacak sevgililerinin isimlerini hatırlamalıyım.
Kendilerinden ya da egolarından övgüyle bahsettiklerinde, kahkahalar atarak kusmak istesem de hafifçe gülümseyip, yavaşça başımı sallamalıyım.
Bazı insanlara arkamı döndüğümde, hakkımda milyon tane şey söyleyeceklerini bilsem bile, gördüğümde selam vermeliyim.
Anneme bağırmamalı, babamla tartışmamalıyım.

Bütün bunlardan çok çok sıkıldım. Artık daha basit yaşıyorum: 

• Konuşsunlar, cevap verme. Gülerlerse ağlama. 
• Mutsuzsam, kafam karışıksa, huzursuzsam ya da korkuyorsam bu benim sorunum, kendim çözmeliyim.
• Bir şey anlattığımda, aslında dinlemeyeceklerini bilmeliyim.
• Kimseye çok güvenmemeliyim.